Back home......

We zijn weer thuis!

Een deel van de familie vindt dit helemaal niet erg, een klein deel van deze familie heeft alweer heimwee.....Maar ja wat doe je eraan?

Gelukkig heb ik van Tanja McLouds Daughters deel 1 en 2 te leen gekregen dus als ik het even te kwaad heb zet ik deze lekker op om naar de Ozzie slang te luisteren en te genieten.

En ik hebde 3.333 foto's nog waar ik nog een waar project van kan maken....de eerstkomende weken zit ik lekker achter de computer na te genieten.

Ten slotte willen we iedereen nog bedanken voor de leuke opmerkingen en verhalen die we van jullie terug hebben gekregen, was elke avond weer een waar genot om jullie reacties te lezen. Hebben we van genoten met z'n vieren!

Catamaran....zo onschuldig is dat niet....

Catamaran.

Mama en ik zijn op een Catamaran geweest en gevaren zonder de jongens, want die gingen kajakken over de zee.

we begonnen goed ( er was wel iemand bij).

dus gingen we lekker over de zee heen, je werd wel een beetje nat….

maar dat maakt ons niet zoveel uit!!!!

en opeens lag de wind stil, dus probeerde we om de wind weer te vinden.

en opeens WOESSSSSSSSS!!!!!!!!!

de boot lag bijna op zijn kantje……

en ja hoor hooi ligt op zijn kantje!!!!

de man die er bij was die probeerde van alles mar het lukte niet.

en al snel kwam er een boot aan ( die er bij de verhuurders bedrijf hoorde).

hij kwam heel snel omdat ie 60pk had!!!!!!!

en ze hadden er een touw aan gedaan, en toen hadden ze met de boot ( van 60pk ) de Catamaran weer neer gezet!!!!!

we mochten kiezen in welke boot we gingen en ik zei gelijk: in de boot van 60pk!!!!!!

en de man is toen terug gegaan.( allebei dus eigenlijk).

en eindelijk kwam de Catamaran aan.

dus mama en ik gingen even naar Guzman ( zo heette hij).

en zeiden we: evrything alltight?

en hij zei: yes

en wij zeiden nog even No problem (want hij zag er heel schuldig uit en dacht allemaal act het zijn schuld was dus zeiden wij dat even).

en mama en ik zagen papa en Mees alweer snorkelen.

mama ging met de jongens snorkelen, en ik lag lekker op een ligstoel!

toen ze eruit kwamen, had ik het hele verhaal verteld!!!!

we gingen ongeveer om 17.00 even naar de bar, en had ik een cocktail: Sherley Temple ( die waren speciaal voor kinderen)

daar zit in: Heel veel limonade en een blikje Sprite.

dat is echt heeeeeel lekker!!!!!

en toen was het alweer tijd om te eten

Nika

************

Afijn dit is het verhaal van mijn dochter, ben blij dat zij er geen trauma aan over heeft gehouden. Ikzelf vond het achteraf bezien toch wel wat spannend. Niet zozeer om mezelf, maar meer dat ik, nadat we omgekiept waren met de catamaran, Nika niet meer kon vinden in de zee. Dacht dat ze onder het zeil terecht was gekomen....maar nee hoor, ze was gewoon blijven hangen....Tsja dat heb je met zulke gespierde handbalarmen en een gewicht van een veer....

Maar in zee vond Nika het wat minder....mam er zijn hier haaien toch? Nee schat ... niet hier. Nou dan zijn hier waterslangen, heb ik zelf gelezen in het boek wat in onze kamer ligt. Oke tijd voor actie! Heb haar op de catamaran gehesen en naar de kant gezwaaid. Maar rescue 911 zou zo wel komen alsdus Guzman....

Het blijft een avontuur deze vakantie.

Nicole

Travelday Melbourne - Singapore

Onze laatste dag downunder…wat vliegt de tijd when you're having fun!

Na een lekkere brekkie at thé same place as yesterday, en weer een gezellig praatje te hebben gemaakt met de waitress zijn we naar de Eureka Tower gegaan.

Wybe heeft zijn veto uitgesproken, er wordt niet meer geshopt! We krijgen niets meer in de koffers……shoot!

De Eureka Tower zit aan de andere kant van de Yarra River, even een lekkere wandeling maken om ons ontbijt te laten zakken. Hier zitten ook geweldig leuke restaurantjes, het is meer de moderne kant van Melbourne, prachtige gebouwen, de een nog hoger dan de ander.

De Eureka Tower is bijna 800 meter hoog en is het hoogste gebouw in de southern hemisphere dat je kan bezoeken. Alleen de lift was al een belevenis, die ging 9 meter per seconde omhoog. Alsof je in een stijgend vliegtuig zit ….

Op de 88ste verdieping konden we eruit, man what a view….

Je kon helemaal rond! Deze toren is ook 's avonds te bezichtigen bij zonsondergang en wanneer alle lampen Melbourne verlichten. Kan je je voorstellen hoe het moet zijn wanneer je hier staat op 31 december om 00.00 uur?

Omdat zo'n toren natuurlijk veel wind vangt beweegt hij maximaal 600 mm heen en weer, maar ach je moet hier ook niet te lang bij stil staan.

Het was een mooie afsluiting voordat we naar Airport Tullamarine gingen. Alles zat na secuur pakwerk van Wybe weer mooi in de 4 koffers. Helaas waren ze bij de incheckbalie wat minder tolerant, we hadden 16 kilo overbagage

Melbourne here we are...

even snel een krabbel vanuit een cafe waar je heerlijk gratis kunt internetten onder het genot van een borrel. Kids liggen voor pampus in het hotel voor de buis met nootjes en drinken na een stadstour met de tram en een bezoek aan het aquarium. En vergeet vooral het flitsbezoek niet aan de Victoria Markets...

Vanavond meer, we gaan hier lekker eten, kan Nika even met de computer spelen.

Whale watching in Port Fairy

31 juli 2010
Laatste dag…
Vandaag is de laatste dag met Renieke en Neil, we hadden al wat plannen gemaakt tijdens het ontbijt. 's Avonds zouden we lekker uit eten gaan. Renieke had Helene al een smsje gestuurd om te vragen wat een leuk restaurant zou zijn. Ze had een naam teruggestuurd en het bericht dat het al 4 dagen regende in Engeland….tja klonk bekend als het daar 1x begint met regenen houdt het voorlopig niet op.

Maar wat hadden wij toch weer een mazzel vandaag?

Het is echt allemaal een cadeautje, het weer, de natuur de wildlife....

Na een behoorlijke ruige nacht van regen en wind scheen vanochtend weer heerlijk de zon. Na een lekker ontbijt in onze cottage togen de vissers naar de haven (Wybe, Nika en Mees) en Nicole ging naar het strand. Wat gewoon letterlijk in je achtertuin is hier. Al genietend op een rots zag ik waterspatten verderop in de baai....overtuigd dat het zeeleeuwen waren rende ik naar huis om de verrekijker te halen. Mees ging toch maar even met mij mee, klonk allemaal wel heel spannend! Wij kijken, ja hoor zeeleeuwen....die zijn toch ook zwart en springen uit het water? We gingen wat dichterbij kijken want ze waren erg dicht bij de kust. Maar het waren geen zeeleeuwen het waren 'gewoon' twee walvissen......gunst! Wat een spanning en sensatie, gewoon recht voor onze neus. Meteen geprobeerd Wybe te bellen, nam niet op, Neil bellen, nam niet op, Renieke bellen, nam niet op, Nou ja dan maar gewoon met zijn tweeen genieten van deze walvissen show. Want er werd behoorlijk met water gespat. Even later kwamen ook Neil, Wybe en Nika eraan. En dankzij de verrekijker hebben we dit hele schouwspel heel goed mogen aanschouwen.

Heerlijk uit eten geweest met z'n zessen en de dog in de auto. Het Vic hotel, wat een heaven voor kinderen, naast een speciale kindermenukaart, hadden ze ook nog een kidsroom met Playstation, glijbanen, gooikussens en weet ik wat. Om het voor de mums and dads nog makkelijker te maken stond er een camera op gericht zodat wij op een tv scherm die in het restaurant hing onze kids in de gaten konden houden....tsja...

Hier hebben we toch echt de lekkerste rode champagne en rode wijn gedronken: Majella! Engelien tip van het jaar, als we deze wijn kunnen vinden in Nederland ga je echt wat proeven! Neil is er helemaal gek van en dat voor een senior winemaker...

Pap en Mam, terugkomend op onze terugreis....snif....we willen heel graag bij jullie eten zondagavond. We moeten er niet aan denken om thuis te moeten koken in onze eigen huis. We houden dit gevoel het liefst zo lang mogelijk vast. (ik spreek nu waarschijnlijk uit mezelf, maar dat kan me even niets schelen..). We maken ons nu klaar voor de treinreis naar Melbourne morgenvroeg om 7.10 uur, zo vroeg zijn we de laatste tijd nog niet geweest. En zometeen lekker uit eten met Renieke en Neil, de laatste avond, in Port Fairy. Nog bedankt voor de extra 100 foto's, dat moet genoeg zijn. We hopen morgen in de trein onze verhalen af te kunnen schrijven want we liggen wat achter....dan ook wat meer foto's.

Travelday to Port Fairy - Victoria

30 juli 2010
Reisdag van Beachport naar Port Fairy.

We probeerden iets eerder op te staan, het lukt allemaal nog niet echt maar een half uurtje hebben we er al vanaf gekregen…08.15 uur.
Vandaag gaan we naar Port Fairy, zo'n 3,5 uur rijden.

Vlakbij Miliicent liggen de Princess Margaret Rose Caves, omdat we graag nog grotten wilden bezoeken en we in Beachport van dat mooie weer hadden zodat we niet naar de grotten van Narracoorte zijn geweest, moest het er nu maar van komen. Alleen de weg er naartoe was al mooi. De grotten lagen helemaal verscholen tussen de bossen. Helaas waren we net te laat om aan de tour deel te nemen, kwartiertje….bagha….om nou 1,5 uur te wachten vonden we eigenlijk wat teveel. Dan maar gewoon vragen dachten we, en ja hoor geen probleem, ze wilden nog wel een extra tour voor ons vieren inlassen. Moesten we een half uurtje wachten. Dat was geen probleem want we wilden nog wel even koffie drinken en wat eten, dat hebben ze geweten, we hebben namelijk hun hele voorraad pasties en pies opgegeten...

In Portland hadden we een koffiestop, en een goeie, hoe dichter we bij Melbourne komen hoe groter de keuze uit de soorten taart. Het zag er verschrikkelijk goed uit allemaal en van die heerlijke namen ook: Heaven sent, Bountiful Cake, Strawberrie merengue cake…..oei….moeilijke keuze hoor.
Uiteindelijk is het ons toch allemaal gelukt en zaten we met een tafel voor taart. Best lekker hoor om af en toe zo'n lunch te hebben…

In Port Fairy aangekomen reden we eerst langs het oude huis van Helene en Peter, wat nu een Spa & Sauna is geworden. Waar wij 12 jaar geleden gelogeerd hadden is nu de ingang geworden van een luxe Spa. Er is hier heel wat veranderd zo op het eerste gezicht. Veel meer huizen zijn er bijgebouwd, veel meer shops, echt een trendy badplaatsje als je het vergelijkt met 12 jaar geleden. Toen was het nog zo'n heerlijk slaperig stadje.
Wij zouden 2 nachten slapen in Moyne's Cottage direct aan de Moyne River en 200 meter van het strand. Ook hier stonden weer prachtige beachhouses. Wij zouden het wel weten mocht de jackpot vallen….wat is er nou mooier om een beachhouse te hebben bovenop een duin met de zee aan je voeten en je eigen strand….we still keep on dreaming….

Last day Beachport!

29 Juli 2010 Beachport

Helaas is onze laatste dag alweer aangebroken hier.
We vinden het hier zo lekker dat we het hele Beachport niet uit zijn geweest. Wat een heerlijke bestemming, en Renieke en Neil hebben hier gewoon een zalig strandhuis met 3 slaapkamers en 2 badkamers en 2 zonnedecken en vergeet de wijnkelder niet, wat een luxe!
Tijd voor een ander strand, via het pad langs de vuurtoren kwamen we uit in de baai waren Pinguin en Post office Island lagen. Via de rotsen konden we heel dicht bij de branding komen om daar te genieten van de golven. Ook hier hadden we een strand gevonden waar allemaal Santa Lucia's lagen. Zelfs Mees is ze nu gaan verzamelen. Onderweg kwamen we mooie steile duinen tegen waar je heel mooi vanaf kunt rollen/springen/vallen wat natuurlijk ook gedaan werd.

Lunchen gingen we bij de Jets, heerlijke nachos, scrambled eggs en bacon, tosti's, fish and chips kwamen weer voorbij. Mees is zich echt als een Australian duwde aan het ontwikkelen en doet bijna niets meer zonder tomato sausen….

Na de lunch gingen de fishermen vissen en ik ging een strandwandeling maken. Nam dezelfde route als die ochtend alleen dan omgekeerd. Wat is het toch heerlijk om helemaal alleen op het strand te zijn. De Santa Lucia's kwamen zo uit zee en werden op het strand geworpen, dus de verzameling is flink uitgebreid. Via het strand en wat rotsbeklimmingen weer terug gelopen. Onderweg Renieke uit Bompas opgepikt en nog wat boodschappen gedaan voor de avond. We hadden dit keer Coorong Mullet, heerlijke vis smaakt een beetje naar makreel maar dan niet zo sterk.

De puzzel die Neil voor de kids heeft aangeschaft blijkt toch iets moeilijker dan gedacht, we zijn er nu met zijn 6-en mee bezig. Alle 1000 stukjes liggen op de grond en Gussy bemoeit zich er af en toe ook mee door even lekker bovenop de puzzel te gaan liggen…..de skot.

Nika zal nog even een sterk vissersmanverhaal schrijven, komt nog dus hou jullie nog even in spanning....

And....still in Beachport!

28 Juli 2010 Beachport

Ondanks de weersvoorspellingen, weer een mooie dag!
Dus gingen we plannen maken voor een strand barbie. Nadat we koffie en cake hadden gehad bij Bompas. Heerlijk die lunchrooms die je hier allemaal hebt. Het maakt niet uit hoe klein het plaatsje is maar je kan altijd wel ergens ontbijten, lunchen en koffie met gebak krijgen. Zou ook wel iets zijn voor Stiens, alleen zit het buitenshuis ontbijten er niet zo in, wij zijn echt doe het zelfers. Ach, dan maar gewoon naar onze Hema nietwaar?

Nadat we worstjes bij de slager hadden gehaald (je ziet hier gewoon nog stukken koe aan vleeshaken hangen die ze nog moeten klaar maken voor de ribeyes rumpsteaks etc) en de barbier achterin de auto hadden gezet gingen we op weg naar het strand. Ik mocht rijden in de 4wd van Neil, vind nu zelfs een automaat niet meer erg vooral niet wanneer je in de duinen rijdt. Het was weer een feestje op het strand ook voor Gussy.

Iedereen heeft tijd om na te denken tijdens deze vakantie. Heerlijk.
Mees had ook zijn gedachten laten gaan over bepaalde onderwerpen.
Hij komt lekker naast me zitten op het zand en vraagt aan mij hoe het voelt om dood te gaan…..Tsja die zag ik niet aankomen. Kon hem alleen maar vertellen dat wanneer ik dat zou weten ik hier niet meer zou zijn, want dood is dood. En doodgaan is helemaal niet erg, hangt er alleen wel vanaf hoe vroeg je dood gaat.
Echt goede gesprekken dus hier. Maar ja zo'n vakantie maakt wat los nietwaar?