9 juli

Dales Gorge naar Eighty Miles Beach

Weer een flinke tippel voor de boeg. Maar heerlijk reisweer, bewolkt. En vannacht regen gehad. De lekkage opgedweild in de camper en off we go…

We werden verrast door een heuse dingo onderweg.

Daar remmen we even voor af….Geweldig om te zien, en dat vond de dingo ook want hij was ook nieuwsgierig naar ons. Liep met de camper mee en was zo slim om steeds aan de andere kant te verschijnen waar het fototoestel net niet uit het raam hing. Want tja hij ziet er wel schattig uit, maar we durfden toch niet meteen met z'n allen de camper uit te springen. Ontzag houden we voor de wilde dieren!

Het landschap veranderde naarmate we dichter bij Port Hedland kwamen. Van de prachtige rode rotsformaties naar plat landschap met her en der termietennesten.

Onderweg even een opstopping gehad in de vorm van exceptional road transport. Of dat exceptional was zeg. We werden aan de kant van de weg gemaand, en daar moesten we wachten tot het konvooi aan zou komen. Daarna moesten we een parkeerplaats oprijden om deze gevaartes voorbij te rijden. Nou zoiets heb je nog nooit gezien..(althans wij niet). Complete bruggen werden vervoerd over de weg. Eentje werd door 2 vrachtwagens getrokken en daarachter zat er nog een te duwen….awsome….

Toen we Port Hedland naderden waren we blij dat we de route door de Pilbara genomen hadden. HIer is echt niet zoveel te beleven, het zijn industrie steden net als Karratha een paar honderd km zuidwestelijker. Dus op naar Eighty Miles Beach wat niet meer zover was. Bij deze afslag aangekomen hadden we 9km dirt road. En dat is een kunst hoor met deze camper, alles stuitert op en neer en heen en weer. Een luik wat aan de onderkant van de camper zat is niet meer, nu hadden we al gezien dat deze door onze voorgangers al vast was getaped met duce tape dus erg schuldig voelden we ons niet. Bij de receptie aangekomen kregen we te horen dat er geen powered sites meer waren, helaas, maar de accu is na zo'n rit wel weer helemaal vol en we houden alleen de koelkast aan. Onze camper is niet uitgerust voor een generator, maar dat is voor een volgende trip wel het uitzoeken waard. Daarna werden we nog aangesproken door Australiers die ons op de dit road in hadden gehaald, hij gaf ons de tip om voor de terugreis deze weg met een gangetje van 50-60 km te doen, dan heb je voldoende vaart en rammelt en trilt het lang zo erg niet. Wybe en ik hebben inmiddels wel door dat de Ozzies alles behalve uit hun nek kletsen dus we namen zijn goede raad en en zouden deze de volgende dag uit gaan proberen op onze vervolgreis.

Toch nog even terugkomend op Eighty Miles Beach, dat is ook zo'n paradijs in thé middel of nowhere, alleen maar strand en zee, zover je kan kijken….

En een beauty's van schelpen, hele tassen vol hebben we al, de een nog mooier dan de ander. Je moet ons eens zien, of beter gezegd, horen op het strand als wij bezig zijn. OOOOOHHHH moet je deze kijken, NEEEEEEE deze is nog mooier, WAAAAUUUUW mama, papa kijk deze eens. De zee is heerlijk warm, maar is waarschijnlijk ook onderdeel van de naam Eighty Miles Beach; het duurt wel 80 mijl voordat je het water tot aan je navel krijgt…

Heel veel vissers staan hier de zee leeg te halen met catfish, kleine haaitjes en noem maar op. Het is hier echt het walhalla voor a real fisherman! Met je 4WD het strand op spullen neerzetten en vissen maar.

Bij de receptie/shop hebben we nog even een ijsje gehaald en gevraagd wie er de tegenstander zou gaan worden van Nederland. En die vrouw met een grote lach op haar gezicht: SPAIN….en wij met z'n vieren in koor: HUH SPAIN, NOOOOOO, how is that possible? Yes, yes she said, I know for sure it is Spain dears!

Nou ja wij weer in alle staten natuurlijk en op naar de camper voor a good night sleep…..