7 Juli 2010 Tom Price

Onwetend op weg naar Tom Price…

Onwetend….ja….onwetend…..Hans zijn telefoon ligt op de bodem van de Kleatsefeart, Engelien haar telefoon waarschijnlijk ook….en wij weten nog steeds niet hoe Nederland gespeeld heeft….

We konden het niet opbrengen om te kijken of er om half 3 's nachts de pub nog open was met deze afstand voor de boeg!

Dus vol in spanning zijn we van Coral Bay naar Tom Price gereden.

En steeds geen netwerk….bleu

Eindelijk hadden we weer bereik bij Paraboduur…een mijnstadje in thé Outback of Australia. Daar zagen we een grote mast staan en het werkte gelukkig! Dus Allard snel een sms gestuurd om te kijken of we met resultaat vannacht weer in onze oranje t-shirts hebben geslapen….De avond ervoor hebben we heerlijk genoten van het happy hour bij Ningaloo Reef Resort. Net zoals alle andere campinggasten en onze Belgische vrienden die waarschijnlijk wel de wedstrijd wilden gaan kijken. Om een beetje in de sfeer te komen heeft het de barstaff wat socceroo vlaggen en shawls uitgedeeld (tja ze hadden ze nu niet meer nodig maar wij des te meer). We werden dan ook aangemoedigd met: Go Holland, fuck thé Germans…oké dan, maar eerst de wedstrijd tegen Uruguay. En dat is al spannend genoeg. Maar finale? We hadden een sms ontvangen van Allard, en we durfden niet te kijken…oei wat spannend is dat zeg. Jullie hebben het spannend voor de tv maar wat dacht je van ons….

YES, het goede bericht is doorgekomen, gillend op de Highway op weg naar Tom Price, hoogste stadje van Australie, namelijk 2500 m boven de zeespiegel.

In het stadje zelf, even lekker boodschappen gedaan, na een paar dagen van die heerlijke kleine vooroorlogse supermarkten konden we ons weer even te buiten gaan in zo'n echte grote jongen! En dat hebben we ook gedaan. Bij het Visitor's Centre werden we met Nederlands aangesproken, we waren op zoek naar de camping en konden die niet vinden. En dat is zo heerlijk hier, iedereen neemt de tijd voor je, en is vriendelijk! Op weg naar Tom Price Caravan Park tezamen met een plattegrond. En het was zo gevonden, naast Mount Nameless, de aboriginal naam houden jullie nog even tegoed, is niet zo makkelijk te onthouden. Prachtige vergezichten en een swimmingpool. Daar gingen Nika en Mees natuurlijk meteen gebruik van maken, zodat wij even lekker konden ontspannen met een wijn, crackers en de cocketoos die om ons heen hipten. Van die prachtige roze exemplaren, een mannetje en een vrouwtje, waarbij het mannetje uiteraard er fantastisch uitzag…

Op tijd naar bed, want de volgende dag gaan we de bush in!